kerstslingers freubelen
soms
vliegt je eenzaamheid
naar de keel
denkt je eigen ik `stik`
stikt jouw geloof
boven al, en woorden
mijn, uitgehaald mij, tot jou
schrijf dan, torn dan
beantwoord jou
dat je bestaat, want je bent
de ander ook al
is die jij
ik noem het je en jou
dubbelop , want je
hebt je lief, zo lief
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, maart 31, 2017 23:56 |
| Heel mooi en goed geschreven. | |
| lid: | Maandag, december 19, 2011 08:36 |
| dank u wel windwisper dank u wel kaatje dank u wel mucho |
|
| mucho: | Zondag, december 18, 2011 21:47 |
| ah, de doe-het-zelf kerst is weer helemaal terug! |
|
| Kaatjes Tralalaatjes : | Zondag, december 18, 2011 19:11 |
| Prachtig lidje, prachtig, prachtig. Er zijn van die drakerige wichten. De gebeurtenissen van de nog maar nauwelijks voorbije dag hebben ze al opgeslagen in de vorm van een verhaal of gedicht of wat daar voor moet doorgaan. Dat komt allemaal voort uit de eenzaamheid van de ziel, uit de beslotenheid van het ik. Ik: een van de kleinste woorden uit onze taal. | |
| windwhisper: | Zondag, december 18, 2011 18:24 |
| ik voel emotie in je schrijven vooral je hebt lief zo lief springt er uit en raaky aan warme groet Cobie goede avond |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lid | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2011 | ||
| Thema's: | ||