ogen toe
Ze voelt zijn hand op haar schouder
haar spieren verstijven in een seconde
in haar oor fluistert hij zachtjes
‘hé, het is oké. Je weet dat ik je graag zie’
Een rilling loopt over haar rug
‘Nee’, dacht ze ’,niet nog een keer
Deze keer roep ik
Ik schreeuw tot ik geen lucht meer krijg’
Maar er komt niks uit haar keel
met zijn hand duwt hij haar op bed
‘toe maar, doe nu niet stom’
ze sluit haar ogen en laat me alleen achter
Wachtend
Tot het voorbij is
haar spieren verstijven in een seconde
in haar oor fluistert hij zachtjes
‘hé, het is oké. Je weet dat ik je graag zie’
Een rilling loopt over haar rug
‘Nee’, dacht ze ’,niet nog een keer
Deze keer roep ik
Ik schreeuw tot ik geen lucht meer krijg’
Maar er komt niks uit haar keel
met zijn hand duwt hij haar op bed
‘toe maar, doe nu niet stom’
ze sluit haar ogen en laat me alleen achter
Wachtend
Tot het voorbij is
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Donderdag, december 22, 2011 16:37 |
| inderdaad om de rillingen van te krijgen :S het wordt tijd om hier iets aan te doen lijkt mij sterkte wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lienemie | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2011 | ||
| Thema's: | ||