wat ik heb
Gedachten die zweven,
geen gevoel van leven.
Eindeloos verlangen mager te zijn,
het gevoel van pijn.
Niet meer weten waar naartoe,
je bent niets anders dan moe.
Je voelt jezelf waardeloos,
je bent steeds op iedereen boos.
Geen eigen mening meer,
je rug doet steeds zeer.
Zo voel ik me steeds.
geen gevoel van leven.
Eindeloos verlangen mager te zijn,
het gevoel van pijn.
Niet meer weten waar naartoe,
je bent niets anders dan moe.
Je voelt jezelf waardeloos,
je bent steeds op iedereen boos.
Geen eigen mening meer,
je rug doet steeds zeer.
Zo voel ik me steeds.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zaterdag, december 24, 2011 14:25 |
| tijd dat je jezelf een spiegel voorhoudt |
|
| marchiano di noche: | Zaterdag, december 24, 2011 07:14 |
| Heej Britt, wat een mooi schrijven. Ookal voel je je nu zo misschien, mooi verwoord, je gevoel. Hoop dat het snel iets beter zal gaan. Hoop dat gewoon! Niemand hoeft zich zo te voelen! Dus ookal ken ik je, bedoel ik goed, een kerstknuf van mij! Misschien tovert het een kleine glimlach =) fijne dag | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~britt~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2011 | ||
| Thema's: | ||