Verzwegen moment
Verzwegen moment
even ver verwijderd van
het puin, zoals een archeoloog
het verleden ontkent, kan ik jou
adem niet schrijven
het moment dat is verzwolgen
spreekt de ruimte tegen
waar we in het sombere
hebben gereisd, terwijl
het leven telkens blijft
kaatsen in de vele kraters
met slechts één maan
zoveel haat kan er toch
niet zijn verborgen in het
vluchten van jouw stem?
het puin, zoals een archeoloog
het verleden ontkent, kan ik jou
adem niet schrijven
het moment dat is verzwolgen
spreekt de ruimte tegen
waar we in het sombere
hebben gereisd, terwijl
het leven telkens blijft
kaatsen in de vele kraters
met slechts één maan
zoveel haat kan er toch
niet zijn verborgen in het
vluchten van jouw stem?
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, januari 08, 2012 18:29 |
| bittere filosofie, maar wel mooi verwoord elze.. liefs,liefs |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, januari 08, 2012 14:37 |
| weerom krijg je me stil laive vriend fijne zondag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||