zonder geloof,vrijheid, zonder lief

Zonder geloof,zonder vrijheid,zonder liefde,
In gesprekken over oorlog en duurte,
Wat heerlijk jezelf voor te liegen, dat je dagen
Nog geen leven zijn, maar wachten op leven.

Wie weet hoe de nieuwe dag zal beginnen?
Zal een vogel de door de bliksem uiteengereten schaduw
Weerklinken en als donder losbarsten?

Maar met de wrede stemmen van dat onweer,
Stem je vrolijk, van harte in,
Je gelooft je oren niet en weet zelf niet,
Wat je zo blij maakt en waarom je lacht.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

kelo ami:	Woensdag, januari 11, 2012 11:27
ik ben het met mobar eens je schrijft vanuit diepe gevoelens.. groetjes

Jacky Van den Berghe:	Woensdag, januari 11, 2012 01:02
Als je maar blij bent en lacht! Beste groetjes, Jacky

:	Dinsdag, januari 10, 2012 18:34
Het was een vrolijk, fluitend, tjilpend vogeltje. Zo eentje die gewichtloos van takje naar twijgje zweeft en af een toe een besje van de struik pikt om vervolgens weer onbezorgd verder te fluiten.

marchiano di noche:	Dinsdag, januari 10, 2012 17:25
Eerlijk mobar..! Ik geschouw dat als een groot compliment. Ik waardeer jou schrijven zo dat ik er even stil van ben. Thanks =)

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: de Diana
Gepubliceerd op: 10 januari 2012
Thema's: [Delen]