zwartkijker
Je gaapt en kijkt dagenlang.
Naar een verbitterde grijze bewolkte lucht,
en lost een diepe zucht.
Je vraagt jezelf, wanneer krijg ik eens wat zon,
in m’n al zo korte leven.
Het antwoord ligt achter de grijze wolken.
Want daar schijnt altijd de zon,
over jouw tegenwoordige grijs bewolkte wereld.
-anthony willems-
Reacties op dit gedicht
| snake642: | Woensdag, januari 18, 2012 21:48 |
| man wat ben ik dat geklooi beu:) bye mucho!:D | |
| mucho: | Woensdag, januari 18, 2012 21:25 |
| oh ja de zon schijnt de zon schijnt kijk es aan jij ook weer blij ik draai er me hand niet voor om hoor |
|
| snake642: | Woensdag, januari 18, 2012 19:52 |
| ik vraag jouw helemaal niks mucho:D misschien wel dat je nutteloos gezeik achterwege laat?:D | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 18, 2012 10:27 |
| misschien kun je je beter focussen op de zon achter de wolken...hem visualiseren en de stralen je hart laten verlichten :) in plaats van de grijze wolken je hart te laten verzuchten :( mooi dag Anthony! wr |
|
| mucho: | Woensdag, januari 18, 2012 09:52 |
| wil je dat ik nu een opboerende reactie geef?:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: snake642 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||