Steen voor steen niet meer alleen
Een muurtje had ik om me heen gebouwd.
Al tijden had ik aan niemand mijn hart toevertrouwd.
Een tijdlang gedacht ik doe het wel alleen,
totdat jij ineens verscheen.
Ineens begreep ik de liefdesliedjes weer
Ineens voelde ik die vlinders, meer en meer.
Ineens brokkelde mijn muurtje af,
Doordat jij mij weer liefde gaf.
Het gebeurde steen voor steen,
en ineens wil ik het niet meer alleen.
Samen wil ik delen, samen wil ik zijn
Want samen met jou voelt onbeschrijfelijk fijn!
Al tijden had ik aan niemand mijn hart toevertrouwd.
Een tijdlang gedacht ik doe het wel alleen,
totdat jij ineens verscheen.
Ineens begreep ik de liefdesliedjes weer
Ineens voelde ik die vlinders, meer en meer.
Ineens brokkelde mijn muurtje af,
Doordat jij mij weer liefde gaf.
Het gebeurde steen voor steen,
en ineens wil ik het niet meer alleen.
Samen wil ik delen, samen wil ik zijn
Want samen met jou voelt onbeschrijfelijk fijn!
Reacties op dit gedicht
| titje: | Dinsdag, januari 24, 2012 19:38 |
| prachtig dit x | |
| youkie: | Dinsdag, januari 24, 2012 16:21 |
| en zo was het muurtje plots weg mooi liefs |
|
| windwhisper: | Dinsdag, januari 24, 2012 06:21 |
| wat de liefde niet allemaal bewerkstelligt, fijn joh Warme groet Cobie goede morgen |
|
| ela: | Dinsdag, januari 24, 2012 00:23 |
| Wie zich open stelt, krijgt een gevuld gevoel. ela |
|
