Eens was jij
Eens was jij
Eens was jij in de bloei van je leven ,
Sterk en krachtig van lichaam en geest.
Nu ben je het al heel snel weer vergeten,
In jezelf gekeerd, als op het verkeerde feest.
waarom kan ik jou niet meer vinden,
en glip je door m'n handen als zand in een woestijn.
Je bent niet meer degene die we beminden,
Je gaat naar een wereld waar wij niet kunnen zijn.
Straks ben je m'n naam vergeten en vraag je wie ik ben,
maar in mijn herinneringen hou ik je levend,
ondanks dat jij uit mijn leven verdwijnt .
ik blijf altijd om je geven ,zelf als jij dat ontken.
Eens was jij in de bloei van je leven ,
Sterk en krachtig van lichaam en geest.
Nu ben je het al heel snel weer vergeten,
In jezelf gekeerd, als op het verkeerde feest.
waarom kan ik jou niet meer vinden,
en glip je door m'n handen als zand in een woestijn.
Je bent niet meer degene die we beminden,
Je gaat naar een wereld waar wij niet kunnen zijn.
Straks ben je m'n naam vergeten en vraag je wie ik ben,
maar in mijn herinneringen hou ik je levend,
ondanks dat jij uit mijn leven verdwijnt .
ik blijf altijd om je geven ,zelf als jij dat ontken.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Trudy smits | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||