Waarom dan toch???

Ik wil niet meer!!!

Wil hard de muziek aan...

Meegaan met dat gevoel...

Wil weg uit dit leven..

Dit leven.. verstikkend.. opgegeven...

Ik weet dat er genoeg is waarvoor ik leven wil..
Maar langzaam aan word alles zo benauwd en alles zo stil...

Dat schelden, frustraties en misbruik van jou...
Waarom.. waarom werd ik toch ooit jou vrouw?

WAAROM????

Ik stap zo in de auto om naar mijn werk te gaan...

Houdend van mijn kleine mannetje!!

Liefs Stipje!

04-02-2012

Geschreven door

stipje

Reacties op dit gedicht

stipje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

wervelende regenboog:	Zondag, februari 05, 2012 12:26
de wil moet van twee kanten komen inderdaad herkenbaar vaak zit het ego in de weg om eigen ''fouten'' te willen zien sterkte en succes wr

arie:	Zondag, februari 05, 2012 08:56
Je bent op weg naar een gewenst eigen leven. Dat doe je goed liefs

stipje:	Zaterdag, februari 04, 2012 21:31
Loop ik ook al bij :) maar dat heb niet echt succes als ik de enige ben die vind dat er aan gewerkt moet worden ;)

Yellow:	Zaterdag, februari 04, 2012 16:10
ja stipje, tijd voor relatietherapie zou ik zeggen

Over dit gedicht