Onder de Roos, lied van een zwerve
Niemand, niemand heeft mij verteld
Wat niemand, niemand weet.
Maar ik weet nu waar het eind van de regenboog is...
IK weet waar er groeit
Een boom die Boom des Levens heet,
Ik weet waar er vloeit
De Rivier van de Vergetelheid
En waar de Lotus bloeit.
En ik, ik heb het Woud betreden, waar,
In vlammen, roze en goud,
Verbrandend - en herrijzend steeds
De Feniks zich ophoudt.
Niemand, niemand heeft mij verteld
Wat niemand, niemand weet.
Verberg je gezicht in een waas van Licht,
Die met zilver schoeisel treedt -
Jij bent de Vreemdeling die ik het best ken,
Van wie ik het meeste hou.
Je kwam van het Land tussen Waken en Droom,
Koud van de Morgen Dauw.
Reacties op dit gedicht
| LiSanneCullen: | Maandag, november 22, 2010 18:13 |
| ik vind dit echt een heel mooi gedicht :) ik ken het uit het boek "Ogen van Tijgers" :) | |
| raisa: | Zondag, augustus 18, 2002 16:42 |
| hey, ik heet ook raisa. en ik vind je gedicht zeer mooi!!! groetjes raisa |
|
| free: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:47 |
| héél mooi...mystieke schoonheid gaf je weer graag gelezen...... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Raisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||