Waarschijnlijk te laat
Onder het
kwade oog,
in de
duistere nacht.
Richt ik
mijn laatste betoog
van spijt en
onmacht.
Duisternis omarmt
mij
draag me
onder je koude spel .
Mijn essentie
geef ik vrij,
als je mij
meeneemt in je schaduwspel.
Ik doel
wezenloos rond
rond loze
wezensdoelen.
Wil nooit
meer de morgenstond
nimmer de
wind in mijn ziel voelen!
Een leven zonder
liefdesgenoot.
Pijnigt menig
mensen dood.
14/02/12
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 15, 2012 01:43 |
| Dat is spijtig genoeg meer dan waar, Leon! Groetje, Jacky |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, februari 14, 2012 09:00 |
| het voelt zo triest :( zolang je jezelf niet verliest blijven er kansen ;) groet ,klaas |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 14, 2012 08:40 |
| ja dat is waar! fijne dag groetjes |
|
| verhavert: | Dinsdag, februari 14, 2012 06:30 |
| rakend emotioneel dicht Leon lieve groetjes |
|
| windwhisper: | Dinsdag, februari 14, 2012 06:16 |
| vooral de laatste zin stemt droef een waar gevoelsgedicht Lion warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lion10cc |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||