Water
Water
De getijden der cohesie ontnemen de waanzin van jouw geest
Het maanlicht verbleekt bij het aanzicht van onze melerende lichamen
Ik ben de dam in uw woeste waterval van tranen
Ik verdamp jouw verdriet in het vuur van mijn hartstocht
Ik draag jouw tranen in mijn ondoorgrondelijke wolkendek
Aan uw einder straalt mijn verzengend zonlicht
Laat mijn eb jouw vloed zijn
En ons samensmelten in de branding
De getijden der cohesie ontnemen de waanzin van jouw geest
Het maanlicht verbleekt bij het aanzicht van onze melerende lichamen
Ik ben de dam in uw woeste waterval van tranen
Ik verdamp jouw verdriet in het vuur van mijn hartstocht
Ik draag jouw tranen in mijn ondoorgrondelijke wolkendek
Aan uw einder straalt mijn verzengend zonlicht
Laat mijn eb jouw vloed zijn
En ons samensmelten in de branding
Reacties op dit gedicht
| Ana (stacia): | Zaterdag, mei 11, 2002 12:51 |
| Wist niet dat water zo veel goeds kon brengen. Goed gebracht. Liefs Ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maurits de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||