Lieve Caroline
Onze derde dochter verliet een jaar geleden ons huis omdat ze haar relatie wilde redden. Vanaf die tijd hebben wij haar en onze lieve kleinkinderen (12 en 9) niet meer gezien.Wij zijn altijd goed voor haar en de kindjes geweest en begrijpen niet waarom ze ons nu zo behandelt. Waarschijnlijk is ze bang voor haar Turkse man die een hekel aan ons heeft. Ook haar zussen, vriendinnen en andere kennissen worden geweerd. Niemand heeft nog contact met haar.
Lieve Caroline
Geen belletje, geen teken van leven
daarom dit gedicht geschreven
kerstmis, verjaardagen zonder jou
wij vragen ons af, hoe kan dit nou
zonder kindjes, die wij missen
naar de reden moeten wij gissen
altijd alles voor jullie gedaan
steeds weer voor je klaar gestaan
Dilara nog een nieuwe fiets
wij vroegen hiervoor helemaal niets
alleen een beetje dankbaarheid
heb je nu dan echt geen spijt?
buurvrouw ook teleurgesteld
had jou in testament vermeld
wilde de kinderen laten leren
ook dit schijnt jou niet te deren
wij vragen jou, waarom nou toch
kom tot inkeer, nu kan het nog
ons resten nog maar weinig dagen
daarom willen wij jou vragen
lieve Carolien
mogen wij af en toe de kindjes zien?
mama en papa
16-02-2012
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, juni 25, 2016 20:07 |
| dit laatste gedicht van jou Peter is nog steeds pijnlijk om te lezen... | |
| gedichtenlady: | Donderdag, juni 09, 2016 01:30 |
| Ik kan je hierin goed volgen. Ik begrijp je. Hopelijk heb je al weer contact met je dochter kunnen maken. | |
| isolina: | Vrijdag, augustus 10, 2012 15:37 |
| dit doet pijn , was een tijd weg , nu ik dit lees hoop ik dat het ondertussen verandert is , en dat jullie zeker toch de kleinkinderen mogen zien !!!! waarom doen mensen kinderen en opa en oma zo veel pijn ????? liefssssss | |
| mopske: | Woensdag, juni 13, 2012 23:14 |
| Dank je wel redactie | |
| mopske: | Woensdag, juni 13, 2012 20:19 |
| Dit kan niet waar zijn, eraf trappen die revenge, en nooit weer terug laten komen !!!!! | |
| Artifex: | Dinsdag, juni 12, 2012 20:09 |
| Volgens mij heeft iemand hier een probleem... | |
| karinvangelder: | Zaterdag, juni 02, 2012 12:29 |
| lieve Peter nu 3 maanden later lees ik dit even terug en mijn hart huilt bij jouw smeekbede aan Caroline. ik hoop ( zoals voorgaande schrijfsters ) dat er een hereniging plaats mocht hebben . wij zulen jouw ''losse gedachten'' missen lieve vriend ! rust zacht Peter. ...Karin |
|
| Niniki: | Vrijdag, juni 01, 2012 02:30 |
| Oh wat heftig dit en nu extra omdat we weten dat Peter helaas van ons is heengegaan......... Dank voor elk woord door jouw geschreven, Peter. Rust zacht. x Nini |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 31, 2012 08:55 |
| Lieve Peter, toen ik vanmorgen het bericht van jouw overlijden las, moest ik hier aan denken... Ik hoop zo dat je haar nog hebt mogen zien en aan je hart hebt mogen drukken. Nu kun je, vanuit jouw eigen unieke plek in de hemel, haar steunen op een manier die niemand anders kan. Ik wens je licht, kracht en de herinnerende liefde van alle mensen die jou zo lief waren. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Artifex: | Donderdag, februari 16, 2012 21:57 |
| Dikke kus... Liefs, Artifex. |
|
| arie: | Donderdag, februari 16, 2012 14:55 |
| Peter, zou het helpen haar gezin eens op te zoeken? Wellicht helpt het hen om de banden weer aan te halen... Probeer zonder voorbehoud met elkaar te spreken vanuit het hart, niet vanuit emoties,, sterkte, arie |
|
| juffie: | Donderdag, februari 16, 2012 14:26 |
| Tjee... Naar voor jullie allemaal... ook voor haar, denk ik zo! Ik hoop dat het veranderd |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, februari 16, 2012 13:01 |
| invloed van anderen weegt vaak zwaarder dan eigen gevoel vind het zeer triest en zoals elders wordt gezegd zal angst een rol (kunnen) spelen hoop voor jullie dat ze eens de moed zal hebben haar hart te volgen zodat jullie haar en de kinderen weer in de armen kunnen sluiten veel sterkte voor jou en je vrouw Peter liefs wr |
|
| karinvangelder: | Donderdag, februari 16, 2012 12:41 |
| ik krijg het er koud van Peter .het hoe en waarom niet weten vind mik ondragelijk . hopelijk brengt dit gedicht wat licht voor Winnie en jou . liefs en veel sterkte Peter xx Karin |
|
| kelo ami: | Donderdag, februari 16, 2012 10:57 |
| droevig ...het waarom alleen zij heeft antwoord op die vragen ..ouders zijn zeer belangerijk ik hoop dat zij dat ook inziet...sterkt voor jullie | |
| cinke1978: | Donderdag, februari 16, 2012 09:24 |
| pijnlijk peter,hoop ze komt tot inkeer. de rede is onbekend,mss speelt angst mee. veel sterkte hierin. liefs cin en jay |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 16, 2012 08:39 |
| joh... sterkte |
|
| trucker klaas: | Donderdag, februari 16, 2012 07:42 |
| isolement door een relatie is zo triest en vaak door angst ingegeven :( hopelijk schijnt er licht voor allen in de nabije toekomst ... warme groet ,klaas |
|
| verhavert: | Donderdag, februari 16, 2012 06:51 |
| zo stilmakend hoop dat ze het leest Peter heel veel sterkte jullie |
|
| youkie: | Donderdag, februari 16, 2012 06:19 |
| goede morgen wat droevig dit hopelijk leest ze dat en kom ze tot het besef dat ouders het beste willen voor hun kinderen sterkte hier mee liefs |
|
| windwhisper: | Donderdag, februari 16, 2012 06:12 |
| met tranen in mijn ogen gelezen, wat zal dit een pijn doen lieve Peter en Winny Ik bif en hoop voor jullie warme groet, dikke kus Cobie goede morgen Peter |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, februari 16, 2012 05:10 |
| stilmakend rakend droef Peter telt in Nederland niet het grootouderrecht om je kleinkinderen te kunnen zien ik wens jullie veel sterkte en hopelijk leest zij ook je gedicht liefs |
|
| switi lobi: | Donderdag, februari 16, 2012 00:38 |
| Och Peter.. wat verschrikkelijk veel pijn voor jullie. Ik hoop echt dat dit helpt! Veel sterkte gewenst aan jou, je vrouw en verdere betrokkenen. Liefs, switi lobi |
|
| ela: | Donderdag, februari 16, 2012 00:19 |
| Droevig verhaal dat beklijft. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peter van Tiel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||