Een enkele lijn
een enkele lijn
langzaam werden
de gezichten grijs
kleuren zachter in vervagen
een enkele lijn
geboren in het zijn
bleef nog herinneringen dragen
de horizon kon
ik al raken in het
zo tastbare dichtbij
het licht ging uit
zelfs de helderste dromen
wilden niet meer komen
met stok en hond
ga ik op pad
voor mijn andere zintuigen
begint het echte leven pas
wil melker
03/02/2012
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, maart 03, 2012 20:54 |
| Knap!! Zelfs hzt leven is een enkele lijn met vele bochten en lussen. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 03, 2012 10:57 |
| dit is mooi!! | |
| trucker klaas: | Zaterdag, maart 03, 2012 08:52 |
| een schrijven met visie , waar in het vervagen een nieuw beleven begint te dagen ;) goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||