Je verliet mij...
Vanavond... Zou het gebeuren.
Ik ging op weg,
zonder jou,
zou terugkomen met jou.
Ik ging naar de afgesproken plaats,
bij het meer, twas er stil,
je was er nog niet.
Ik zette me op een bankje en keek over het meer.
Zag de witte, mooie maan.
Ik keek op mijn horloge, 22.15,
je bent al een kwartier te laat.
Ik heb lang gewacht.
Je kwam niet.
Je verliet mij...
Ik ging op weg,
zonder jou,
zou terugkomen met jou.
Ik ging naar de afgesproken plaats,
bij het meer, twas er stil,
je was er nog niet.
Ik zette me op een bankje en keek over het meer.
Zag de witte, mooie maan.
Ik keek op mijn horloge, 22.15,
je bent al een kwartier te laat.
Ik heb lang gewacht.
Je kwam niet.
Je verliet mij...
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Zaterdag, mei 11, 2002 20:31 |
| En daar stond je dan... Droevig gedicht, wel mooi! | |
| Judith B: | Zaterdag, mei 11, 2002 18:49 |
| Dankje, carlijn, vind ik ook, groot gelijk | |
| carlijn: | Zaterdag, mei 11, 2002 18:26 |
| Mooi....sterkte! Ik ken het! Maar samen staan we sterk(er)! Liefs Carlijn. |
|
| Daelemans Joris: | Zaterdag, mei 11, 2002 17:49 |
| pijnlijke stilte kerft bot een weg door je ziel, het gevoel onbelangrijk te zijn verteerd je met een ineenkrimpende maag... hou je goed, groetjes joris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Judith B | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||