Wat moet ik zonder jullie?
moet ik beginnen zonder jullie?
mama en papa …
ik houd van jullie
en jullie houden me overeind
Wat …
hoe zal ik ooit verder leven, zonder jullie?
jullie nemen nu …
zoveel taken van mij
voor jullie rekening …
En heb ik verdriet
bel ik jullie gewoon op …
elke dag
hang ik wel aan de telefoon met jullie
Het alleen wonen …
het is niet te onderschatten …
Soms is het heel zwaar …
en dan bel ik …
jullie staan dan voor me klaar
om even te luisteren …
om bemoedigende woordjes
toe te fluisteren …
Maar wat …
als ik jullie verlies
en jullie er niet meer zijn?
dan zal ik alleen maar hebben
vreselijke pijn …
Hoe moet ik dan verder leven?
wie heeft mij dan moed?
om verder te gaan?
Als jullie er niet meer zijn?
zal er op mijn wangen …
enkel tranen
te vinden zijn …
*wat zal ik ooit zonder mijn ouders moeten beginnen?*
Reacties op dit gedicht
| Butterfly1984: | Vrijdag, maart 09, 2012 20:24 |
| Mooi ;-)! Ja kan het alleen, met vallen en op staan. Kijk naar wat je wel hebt.Alleen wonen is moeilijk soms spreek uit ervaring. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||