Vluchtende stappen
Vluchtende stappen,
Vergankelijk door de wind.
Komt het ooit weer terug. . . .
Zo duuster . . . . . Zo donker . . . . .
Stemmen fluisteren zacht:
Het komt, zoals het komen moet.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Dinsdag, maart 13, 2012 21:13 |
| Nee dat hoeft ook niet, Het opject wat ik er bij gemaakt had waren grote weegbree''s van draad en stof die hun sporen verliezen in de wind. gr. Liesbeth |
|
| zomerkind: | Dinsdag, maart 13, 2012 21:07 |
| kun je het niet tegengaan liesje?? liefs eddie |
|
| Fulvipes: | Dinsdag, maart 13, 2012 20:58 |
| Mooi gedicht, vooral de laatste zin vind ik lekker direct en zo waar he:D. Fijne avond verder. Groetjes. Fulvipes |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, maart 13, 2012 20:33 |
| que sera sera :P groet ,klaas |
|
| liesjequilt: | Dinsdag, maart 13, 2012 20:33 |
| Gemaakt nav een project in de beeldentuin van de Koloniehof te Frederiksoord Thema "Duusternis en Loakeblad" Heb gekeken of ik er een foto bij kom plaatsen, kon het niet vinden. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liesjequilt |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||