Ik stoorde je ...
midden in je vergadering
maar …
ik kon dat niet weten …
ik had een vraag
dus belde ik je op!
dat je geen tijd voor me had
dat kon ik niet weten …
Toch leeft er een schuldgevoel …
diep in mij …
want …
ik wou je niet storen!
het maakt me niet blij!
je lastig te hebben gevallen …
ik wou het niet
het doet me enkel verdriet …
maar …
je hebt me op mijn fout gewezen
Bel ik je later terug …
heb je dan een momentje vlug?
kan ik met mijn vragen bij je komen
moet ik me niet intomen?
Maar voor nu zeg ik …
Sorry voor wat ik deed …
ik wou je niet storen
ik wil dat je dit weet!
(ik belde een tijdje geleden men psychiater op met een vraag en ze zat in vergadering ... Ik kon dat niet weten hé)
www.raissagedichten.jouwweb.nl
www.raissagedichten.jouwweb.nl
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zaterdag, maart 17, 2012 17:19 |
| ze zal er wel helemaal gek van worden het is haar vak, he daar moet ze maar tegen kunnen lijkt me zo:D |
|
| liesjequilt: | Zaterdag, maart 17, 2012 17:00 |
| Hij had ook zijn telefoon uit kunnen zetten, je niet schuldig voelen gr. Liesbeth |
|
| arie: | Zaterdag, maart 17, 2012 12:42 |
| je had hem op dat moment nodig, dus belde je. niets om je schuldig over te voelen toch? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||