Thuis
Ik kijk naar buiten
mooi weer
toch wil ik niet
niet meer
alleen maar opsluiten.
Waarom is dit ontstaan
kan ik dan nooit meer
onbezorgd naar buiten gaan.
Al dat verkeer
het is zo druk
het wordt alleen maar meer.
Mensen kijken
ze kijken me aan
overal weer opnieuw
ik maar ontwijken
en snel weg willen gaan.
Even een boodschap
even snel naar de winkel
is voor mij een hele stap.
Laat mij maar binnen
veilig thuis
hoef ik het ook niet
te overwinnen
lekker in mijn eigen huis.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, maart 23, 2012 20:49 |
| eerlijk gedichtje weer die angst hoef je dus niet te overwinnen wat voor de een makkelijk is is voor de ander een heel ander verhaal verwelkom de lente en geef jezelf de kans om naar buiten te komen liefs,:) |
|
| marleneke1980: | Vrijdag, maart 23, 2012 18:55 |
| Dank jullie allemaal, het is mijn ware gevoel ja, ik wou ook dat het over was en Liesbeth, ik ben er mee bezig! ;) | |
| liesjequilt: | Vrijdag, maart 23, 2012 17:19 |
| Probeer hulp te zoeken, het leven is te mooi om alleen maar binnen te zitten liesf Liesbeth |
|
| youkie: | Vrijdag, maart 23, 2012 13:11 |
| mooi je gevoeles neergepend fijne dag liefs |
|
| zomerkind: | Vrijdag, maart 23, 2012 11:08 |
| ik ken dat gevoel marleen ik durfde zelfs mijn huis niet meer uit zo bang was ik:) eddie |
|
| Anootje ...: | Vrijdag, maart 23, 2012 10:55 |
| Oei? Wat is er gebeurd? Je opsluiten is ook niet goed hoor ... Wel mooi je gevoelens verwoord :) Sterkte hoor! Groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marleneke1980 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||