Dat maakt leven...


Ik ben niet sterk,
al wordt ik dat wel langzaam aan.
Toch ben ik nog niet sterk,
ik geef te snel nog toe.

Toegeven aan mensen die mij zwak maken,
komt omdat ik niet veel anders heb.
Ik wil ook leuke dingen doen,
ik wil ook lol hebben,
Maar zonder jou, weet ik soms ook niet wat te doen.

Ze dringen zich op,
bespelen mij hoofd.
Maar dat is over nu,
Zelfs de sterkste overwin jij.

Nu snap ik ook waarom je facebook afsloot,
Waarom hyves gedaan is,
of waarom je me afsloot van twitter.
Mijn kracht is gewoon zo groot dat het nodig was.

Ik heb twitter verwijderd,
Facebook heb ik bepaalde mensen afgesloten,
Hyves, ik kom daar niet meer op.
Het belemmerd het voelen, en beinvloed het leven.

Als ik nu nog blow denk ik,
waar doe ik het nog voor,
ik voel er niks van,
kost klauwen met geld,
en bereik er niks mee.

Ik zou mijn tijd met jou willen delen,
jou tijd met mij willen delen,
Ben je vrij en ik werkende,
Zou ik voor jou zo vrij nemen.

Het dierbaarste wat zich voortbeweegt,
wat boven aan de dierbaren lijst staat.
Een lijst met de wereld,
de dieren,
de natuur,
etc.
jou naam staat boven aan.
Boven al wat leeft.
Gelijk aan god.
Hij die ons leven geeft.

Ik bid zo vaak tot god,
lief geef mij kracht.
Maar al lijkt het erop dat ik nog zwak ben,
elke dag ben ik aangesterkt.

Elke dag weer,
lees ik haar,
voel ik haar,
hoor ik haar,
zie ik haar,
reuk ik haar,
wat mij doet veranderen.

De verbinding is zo sterk,
dat wij zeker te samen zullen komen.
Echt liefde doet zijn werk,
die liefde waar wij van doen dromen.

Huisje,
boompje,
beestje.
En de dingen die daarvoor belangrijk zijn.
nou ik er niks belangrijker,
als gelukkig met jou te zijn.
al moet ik leven onder een brug,
of als een huisman zorgen voor kids,
of over der hele wereld reizen voor jou werk.
Ik zou alles doen, zolang ik jou maar heb.

Ik wil je geen pijn doen,
al ben ik een mensen een ook fouten maak.
Het is dan niet dat ik dit expres doe,
ik weet dan gewoon niet beter.

Maar droppie, je leeft in mij.
Laat mij jou knuffelbeer zijn,
die in de nachten in je bed ligt en je warm knuffeld,
wil jij voor mij mijn knuffelbeer zijn,
Zodat ik mij ogen ook is optijd kan sluiten,
en geniet van jou.

Als ik je is perongeluk pijn doe,
laat mij je wonden verzorgen en kussen.
Laat mij die Vuurtoren zijn,
die jou binnen haald met mijn licht.
Laat mij het addertje onder het gras zijn,
al schrijvend in gedicht.
Laat mij die liefde zijn,
en wees het ook voor mij.

Ik hoef dan niet meer te genieten,
van het ongegrenst te drinken,
of het blowen zonder reden.
of bizarre teken films te kijken,
Waar ik leef als saske,
maar ook als naturo in een.

Mijn droom,
Werken om geld te verdienen zodat ik de liefde kan dienen.
Thuis zijn om te zorgen voor mijn wereld liefde te zorgen.
Reizen om samen met mijn liefde de wereld te ontdekken.
Samen om met mij liefde samen te zijn.

Dromen maken mensen wakker,
eenmaal wakker geworden wilt men weer dromen.
Een manier om daar vanaf te komen,
gewoon naar leven die dromen.
Observeren, proberen, falen, weer proberen en observeren,
en uit eindelijk zal een ieder het leren.

Kijk om je heen genoeg voorbeelden,
hoe het wel moet,
hoe het niet moet,
waar je kracht ligt,
of waar je zwakten.
Kwam al die wijsheden aan het licht,
toen wijsheid mijn hart pakte.
Zo naakt en ontbloot door het leven gegeven,
net zo als Adam en Eva door het leven.
Reizen naar het beloofde land,
Waar Adam zich samen met Eva voortplant.

Geef het een kans,
Maak contact vanaaf,
ik heb vrij genomen soort van,
Zodat ik jou kan zeggen,
wat mijn hart je wilt opleggen.
Ga maar gewoon werken,
Maar als je me ziet,
Doordring mij ogen,
En zie wat ik zeggen moet.
Staar en staat terug,
Voel en voel het ook terug.
Voel het, het is niet gelogen,
Jou liefde geeft zo veel moed,
Zelfs al sta ik tegen de muur met mijn rug.
Voor jou vecht ik altijd terug.
En in welke staat ik dan ook mag zijn,
voor jou geef ik alles, want dat maakt leven zo fijn.