onschuldig
Daar lag ik dan meisje van elf
In mijn eigen gekeerd, alleen en ikzelf
Mijn droom als kind verscheurd
Was het maar nooit gebeurd
Het leed is vers in het geheugen gegrift
Pure angst om anderen pijn te doen
Mijn fantasieen als kind lagen op drift
Als ik er weer aandenk, word ik weer groen
Groen van haat en nijd
Kon je mij niet laten als ik was
Mijn gedachten keren weer in de tijd
Ik was altijd vrolijk, altijd in mijn sas
Dat alles is gestolen
Het komt nooit meer terug die mooie tijd
Het blijft in mijn hoofdje dolen
De tijd voor dat ik elf was, een kleine meid
In mijn eigen gekeerd, alleen en ikzelf
Mijn droom als kind verscheurd
Was het maar nooit gebeurd
Het leed is vers in het geheugen gegrift
Pure angst om anderen pijn te doen
Mijn fantasieen als kind lagen op drift
Als ik er weer aandenk, word ik weer groen
Groen van haat en nijd
Kon je mij niet laten als ik was
Mijn gedachten keren weer in de tijd
Ik was altijd vrolijk, altijd in mijn sas
Dat alles is gestolen
Het komt nooit meer terug die mooie tijd
Het blijft in mijn hoofdje dolen
De tijd voor dat ik elf was, een kleine meid
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Nevel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||