Ik zie mezelf,
in een spiegel die alleen naar mij gericht is.
Niemand die me geloven zou,
dat wat ik zie het mooiste van deze wereld is.
Waren er maar meer woorden die ik kon voortvloeien,
woorden die me respecteerden zoals ik dat doe bij diegene die ze gebruiken.
Prachtig blijft dit landschap waar ik al vaak over gestruikeld ben,
In afwachting van een hemel die alleen ik kan ruiken.