onaards
Ze draait rond
en heeft aarde mee
van waar
ik ooit geboren ben
Ze draait me weer
rond haar waanzinnige as
(Waarvan ik nu wel de breuken ken).
Ze strooit blindheid
in mijn haren
en in
mijn handen legt ze enkel klei
Tot ik weer achterblijf
als stof
en zij en aarde
niet meer van mij
en heeft aarde mee
van waar
ik ooit geboren ben
Ze draait me weer
rond haar waanzinnige as
(Waarvan ik nu wel de breuken ken).
Ze strooit blindheid
in mijn haren
en in
mijn handen legt ze enkel klei
Tot ik weer achterblijf
als stof
en zij en aarde
niet meer van mij
Reacties op dit gedicht
| viking-queen: | Vrijdag, april 06, 2012 14:19 |
| moi geschreven .... | |
| Antonie: | Vrijdag, april 06, 2012 13:11 |
| Mooi lupa mooi vrgr antonie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lupa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2012 | ||
| Thema's: | ||