De Bloem
Laat de bloem maar bloeiend mooi zijn,
je hoeft haar niet te plukken
om mij te tonen hoe diep de schoonheid.
Laat haar daarbuiten maar gelukkig
Want die schoonheid wil ik hier bedichten,
die schoonheid die mijn ziel verlichtte
Hoe ze daar staat in het, haar heelal.
Nee, deze bloem wil daar niet weggeplukt,
een bloem kiest zelf waar ze ooit bloeien zal,
ze staat altijd ergens, nooit op goed geluk
Laat de bloem maar leven, sterven
laat haar staan toch waar ze staat
je zal haar schoonheid zeer bederven
als je haar daar plukken gaat
Want elke bloem, hoe mooi ze ook zou zijn,
is maar half, een beeltenis, slechts schijn
van wat, wie ze ooit daarbuiten was geweest,
dus pluk haar niet, niet weg van het, haar heelal.
Zelf het mooiste dicht over bloemen is, als je het slechts leest,
maar half, want schoonheid verblindt, ja schoonheid bovenal !
ยงยง
Over dit gedicht
| Auteur: Falco | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||