Vijf minuten
De voorbereidingen zijn getroffen.
Meneer loopt naar buiten.
Hij voelt de ogen van de onbekende,
die steken in zijn rug.
Op de fiets kijkt hij schichtig om zich heen.
Het is droog, de vogeltjes fluiten.
Hij stopt en gaat zitten.
Meneer kan niet meer terug.
De rust heeft hem verraden.
En ook de wind is anders.
Hij verlangt geen begrip meer.
Er hangt regen in de lucht.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 16, 2025 18:19 |
| Mooi... het zet echt een beeld neer ... | |
| trucker klaas: | Zondag, april 15, 2012 23:11 |
| misschien toch binnen voor de bui :) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2012 | ||
| Thema's: | ||