ik wandel in gedachten
Ik wandel in gedachten verzonken
trek mijn sporen in het zand.
tuur naar de verte, de horizon
en geniet van alles op mij heen.
Ondanks de stilte hier,
voel ik mij toch niet zo alleen
Ik voel me gelukkig nu van binnen
eindelijk voel ik de rust
de pijn die ik moest overwinnen,
ebt langzaam weg hier aan de kust.
ik wandel verder, verder met mijn leven.
wandel mijn toekomst tegemoet.
loop door, zonder om te kijken...
Mijn verleden...het ga je goed.
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 24, 2020 13:38 |
| Mooi gedicht. Al wandelende en dat gevoel achter je te laten. Heel mooi. Vriendelijke groet. | |
| marian: | Dinsdag, april 17, 2012 19:18 |
| tja.....xxxx |
|
| liesjequilt: | Dinsdag, april 17, 2012 18:27 |
| Het is goed om los te laten, een verleden hoef je niet te vergeten, je hebt ook goede dingen met elkaar gedeelt fijne toekomst. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2012 | ||
| Thema's: | ||