Was ik maar een vlinder
Was ik maar een vlinder
Dan sloeg ik mijn vleugels uit
Vloog weg van hier
Zonder enig geluid.
Was ik maar een vlinder
Dan kon ik doen wat ik wil
Was ik vrij
Klein en pril
Was ik maar een vlinder
Deed ik mijn zin
Niets kan mijn stoppen
Ik houd me niet in
Helaas ben ik geen vlinder
Niet vrij en ongeremd
Ik ben een mens
Ik ben beklemd
Dan sloeg ik mijn vleugels uit
Vloog weg van hier
Zonder enig geluid.
Was ik maar een vlinder
Dan kon ik doen wat ik wil
Was ik vrij
Klein en pril
Was ik maar een vlinder
Deed ik mijn zin
Niets kan mijn stoppen
Ik houd me niet in
Helaas ben ik geen vlinder
Niet vrij en ongeremd
Ik ben een mens
Ik ben beklemd
Reacties op dit gedicht
| balance-bianca86: | Zondag, mei 06, 2012 22:41 |
| Ken het gevoel..vast zitten in een situatie. pffff veel sterkte! groet, balance |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, mei 04, 2012 07:18 |
| Jezelf zijn is soms moeilijk. maar ja die vlinder leeft maar kort gr. Liesbeth |
|
| windwhisper: | Vrijdag, mei 04, 2012 05:09 |
| jammer dat beklemd voelen, sterkte warme groet Cobie |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, mei 04, 2012 04:09 |
| die vleugellam achteblijft :( sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yruz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||