pot dichten

§ § § §

pot dichten

hij had een deksel op zijn hoofd
zijn afgekoelde gedachten dronken
het sop was verkoold en schraal

dicht, deur, dicht, hard, open de poort

op het balkon stonden alle potten
hij zat er uren in zijn werkelijk
resten jam toonden besmeurde tijd

dicht, boek, dicht, lief, open de wonden

treurig wandelden de dichte woorden
vanaf het gebruikt papier rook je hoe hij
niemand wilde hij ontlasten met zijn

dicht, bloem, dicht, drink, open de tent

na alles gezegd en levende gezwegen
haalde men zijn haringen uit ze zak
en in een bui van verweking schoten zij

dicht, deksels, dicht, mooi, open deuren

§ § § §

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

claire vanfleteren:	Zondag, juni 03, 2012 16:38
Je hebt wel mooie verbeelding en het mooiste zinnetje die mij aanspreekt is:"nu alles gezegd en levende gezwegen." daar hoeft geen tekening bij fraai Claire

Lion10cc:	Vrijdag, mei 25, 2012 10:46
Leuk geschreven Mucho vriendelijke groet Leon

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 25 mei 2012
Thema's: [Delen] [Verwarring] [Poezie]