Ik en de leeuwerik
Van zo hoog klinkt het lied
met het blote oog niet te ontdekken
hier is het gehoor dat richting bepaalt.
Vanuit het goudgeel koren stijgt
de warmte omhoog, draagt het leven
in cirkels naar de hemelboog.
Daar deel van zijn met jubelkreten
om het geheel te voelen en te weten
het lied leidt het pad naar omhoog.
met het blote oog niet te ontdekken
hier is het gehoor dat richting bepaalt.
Vanuit het goudgeel koren stijgt
de warmte omhoog, draagt het leven
in cirkels naar de hemelboog.
Daar deel van zijn met jubelkreten
om het geheel te voelen en te weten
het lied leidt het pad naar omhoog.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, mei 26, 2012 23:30 |
| :):D;) | |
| Stanislaus Jaworski: | Zaterdag, mei 26, 2012 17:02 |
| MR en WR, een zangtrio misschien? | |
| M-Rose: | Zaterdag, mei 26, 2012 14:29 |
| serenata | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, mei 26, 2012 10:02 |
| ja prachtig die vogelgeluiden heb even op internet geluisterd naar de leeuwerik...vond op deze site allerlei vogels afgebeeld met hun gezang http://www.de-wetering.com/vogelgeluiden.html hgrt wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||