Ik, jij en de rest
Soms is het midden zichtbaar.
Alleen als een mug aan het plafond
of een open doel vanaf elf meter.
Soms zie ik echt waar het over gaat.
Dan valt of staat het niet bij een nuance.
Is het in grote lijnen recht voor zijn raap.
Maar meestal is het vaag, ondefinieerbaar
binnen de grenzen van het redelijke.
Het is als een desillusie na een slechte grap.
Angstig om toe te geven dat je het begrepen hebt
valt de waanzin van me af.
Ik ben verder, geslepen. De rest is heilig.
Jij hebt de macht.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, mei 29, 2012 06:56 |
| in elk geval heb ik je gelezen, omdat ergens de sfeer in je woorden me wel "pakt" warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||