Waarom is het zo zwaar?
Met rood betraande ogen
En de onrust in haar hoofd
Word alleen nog maar door automutileren
Haar emotionele pijn verdoofd
Ze vraagt zich af waarom
Haar leven zo moet gaan
Waarom andere overlijden
En zij moet blijven bestaan
Het is gewoon niet eerlijk
Deze veel te zware strijd
Hoe hard ze het ook probeert
Ze raakt zichzelf kwijt
Langzaam verliest ze de hoop
De hoop om door te leven
De wil die is er echt wel
Maar geen kracht meer om te geven
Rust is alles wat zij wou
Maar wat men haar niet kon geven
Zo werd het voor haar erg moeilijk
Om nog ergens voor te streven
En de onrust in haar hoofd
Word alleen nog maar door automutileren
Haar emotionele pijn verdoofd
Ze vraagt zich af waarom
Haar leven zo moet gaan
Waarom andere overlijden
En zij moet blijven bestaan
Het is gewoon niet eerlijk
Deze veel te zware strijd
Hoe hard ze het ook probeert
Ze raakt zichzelf kwijt
Langzaam verliest ze de hoop
De hoop om door te leven
De wil die is er echt wel
Maar geen kracht meer om te geven
Rust is alles wat zij wou
Maar wat men haar niet kon geven
Zo werd het voor haar erg moeilijk
Om nog ergens voor te streven
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Woensdag, juni 13, 2012 08:01 |
| nooit de moed opgeven liefs |
|
| trucker klaas: | Woensdag, juni 13, 2012 05:37 |
| lees niet alleen de verhalen van het eeuwige falen maar ook van hun die op de rand stonden ,omkeerde en nu vol leven stralen .... er is zoveel meer ;) het vergt wat zoekwerk sterkte en succes ,klaas |
|
| Fulvipes: | Woensdag, juni 13, 2012 00:46 |
| Komt wel goed. Altijd blijven vechten en streven, Never give up on life. sterkte groetjes mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: aDeathGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||