Horizon-taal
Horizon-taal
Je kijkt naar de grond
waaraan je genageld staat
Kijkt niet in het rond
mist het eind van de straat
Je voeten volgen elke stap
die de ander heeft gezet
Je kniëen worden slap
kijkt niet verder dan je pet
Er lijkt geen ruimte om je heen
anders dan jouw handbereik
Je voelt je mateloos alleen
verdrinkt in jouw ongelijk
Je hebt zelf de sleutel vast
de deur naar morgen wacht
Gooi af die loden last
jij hebt daarvoor de kracht
Gun de horizon jouw blik
en start met vrijelijk bewegen
Je bent een pakje met een strik
je komt nooit ongelegen
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Zondag, juli 01, 2012 08:17 |
| soms is het heel moeilijk om net die ene stap te nemen. mooi geschreven. gr. Liesbeth |
|
| sunset: | Zondag, juli 01, 2012 07:27 |
Hoopvol met een ondertoon van verlangen, treffend verwoord |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, juli 01, 2012 03:28 |
| Het nooit ongelegen komen, kon men dat maar garanderen! Groetje, Jacky |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 30, 2012 22:13 |
| wat een prachtig schrijven weer kan ik van genieten |
|
| youkie: | Zaterdag, juni 30, 2012 16:54 |
| een juweeltje deze liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||