Koffie
Koffie
Het was de duivel die mij deed ontwaken
zijn drietand stak nog in mijn kop
ademen ging zwaar
mijn stem leek verdwenen
Waar had ik gefeest
waarom was dan mijn ziel niet gevraagd
de wereld voelde vaag en leeg
een vervloeking dwaalde door mijn kop
Had dat kreng dan toch mijn ziel gejat
had ik nu al vreugde ingeboet
hein kom maar met je zeis
zonder verstand wil ik niet leven
Als bachus niet met mij en demonen danste
waarom dan graniet in mijn kop
de nacht was zwaar
mijn ochtend beladen
satan had moeten weten
voor de koffie niet zeuren
misschien...vergeten.!
Wim
Reacties op dit gedicht
| Gonny: | Dinsdag, augustus 14, 2012 21:46 |
| ja zo voelde mijn hoofd ook Wim na dat feestje waar de wijn zo lekker smaakte ...maar zelfs koffie kon dat niet doen vergeten. gr Gonny |
|
| Klaes: | Woensdag, augustus 08, 2012 15:34 |
| pracht humor warme groet |
|
| magda54: | Dinsdag, augustus 07, 2012 14:38 |
| leuk!!, berouw komt na de zonde. nee hoor geniet van de mooie dingen die jij mooi vindt. | |
| mima: | Dinsdag, augustus 07, 2012 13:27 |
| leuk, ik vind je stijl erg goed, Wim. blij dat je hier schrijft:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||