gebarenspel
gebarenspel
ze lachte en keef als het knallend
blauw achter de grijze wolken die
nog nimmer moe waren geworden van
het dromend oog die iedereen beloog
als hij schreef dan was hij op dreef om
alle zorgen en problemen om zich heen
in een slordig woord tot nietigheid te
verklaren en zag de halve garen zich
aan duizend stranden de klamme handen
wringen tot een onsamenhangend gebarenspel
nu we het toch over jouw bevattingsvermogen
hebben en ik de zinnen tot een wonderlijk
vergeetmijnietje circuleer… - is er nog wijn
is er nog: morgen kan het misschien niet meer
dan is nu het ogenblik om voor eens en altijd
je te bekommeren over vervlogen profetieën
Reacties op dit gedicht
| hs: | Maandag, augustus 13, 2012 03:40 |
| Erg mooi geschreven! | |
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, augustus 13, 2012 00:53 |
| Ben het hier mee eens, Pieter! Groetje, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||