twee strijd
verscheurt tussen man en vrouw
de liefde die ik heb
en de liefde die ik wil
mijn verstand zegt blijf bij hem
mijn hart weet het niet
mijn hart houd ook van haar
het is zo verwarrend
en ik voel me zo verscheurt
iedere dag dat ik haar niet zie
is een dag dat ik treur
iedere keer dat ik denk ik ge bij hem weg
is een moment van pijn
hoe kiezen tussen 2 delen van jezelf
hoe leven met de verscheurende pijn
om niet bij hen allebei te zijn
de liefde die ik heb
en de liefde die ik wil
mijn verstand zegt blijf bij hem
mijn hart weet het niet
mijn hart houd ook van haar
het is zo verwarrend
en ik voel me zo verscheurt
iedere dag dat ik haar niet zie
is een dag dat ik treur
iedere keer dat ik denk ik ge bij hem weg
is een moment van pijn
hoe kiezen tussen 2 delen van jezelf
hoe leven met de verscheurende pijn
om niet bij hen allebei te zijn
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Vrijdag, augustus 31, 2012 00:46 |
| Mooi zoals jij de tweestrijd verwoordt. Hij denkt soms te veel en zij voelt derhalve het leven als veel meer. |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, augustus 30, 2012 22:39 |
| goed verwoordde tweestrijd, die ik me gelukkig niet echt goed voor kan stellen, ik moet er niet aan denken dat ik vroeger ooit gekozen zou moeten hebben. houd je taai! | |
Over dit gedicht
| Auteur: miepke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||