Onbewust.
Krijg allen maar wat,
verliefd zijn is geen schande toch,
weet je,
Het houd je bezig,
elke dag weer,
zelfde als dat hij mij bezig houd,
elke dag weer.
Maar niet alleen ons,
maar zoveel meer,
ik kan gewoon niet begrijpen waarom het zo loopt,
aan de andere kant denk ik,
ja het heeft mij tot nu toe wel veel goeds gedaan,
maar had dat ook niet anders gekunt,
Ik vraag mij vaak af,
wat heb ik je eigenlijk misdaan,
kwam je alleen telkens zeggen dat ik echt om je geef,
Al denk ik nu,
Je heb de verkeerde woorden gebruikt,
Geeft niet leer ik van,
zal in de toekomst zeker anders gaan.
Ik zoek nogsteeds,
elke dag naar die ogen,
naar die lach,
die o zo mooie haren,
doe mijn werk,
maar ben scherp op de omgeving,
net als vandaag,
rond regen tijd.
Buiten regende het,
maar zag en voelde de warmte,
langs stralen.
We zijn niet dom,
Zie dat kleine dingetje,
Dat kleine dingetje, wat een grootste wereld is,
F*k it wat andere denken,
Ik weet wat ik voel,
ik weet dat de stilte me breekt.
Mag ik vragen,
waarom zo,
ik bedoel,
wat heb ik ooit gedaan dat je tot deze mogelijkheden gekomen bent,
Waarschijnlijk ging in te snel,
Maar toch begrijp het wel,
want dat is hoe mijn hoofd werkt,
maar kan wel gerempt worden,
ik heb der niet nodig om over mij waken,
ik heb iemand nodig om de mooiste en leukste tijd van het leven mee te beleven.
En zou dat zo graag met haar beleven.
En als ik dan gelukkig ben,
reageer ik dus ook anders,
leuker nog spontaner,
grappig, lief,
ik zal der koesteren,
Ik zal haar gelukkigger maken als dat ik dan zal zijn,
Omdat ik dan gelukkig leef,
Het is zo raar om te bedenken,
Want ik schrijf gewoon mijn gevoelens, emoties, gedachtens, etc hier uit. En als het haar dan blijkbaar ook bezig houd,
Wat moet het dan zijn.
We houden elkaar constant bezig,
en eerlijk, de gedacht vind ik al heel fijn.
Maar dan komt weer de gedachten,
ik wil der ook niet lastig vallen,
ook zie ik in, dat ik afstottelijk gereageerd heb,
echt dom,
ik had totaal anders moeten reageren,
maar de teleurstelling hakte in op mijn domme denken,
Ik dacht toen niet na,
Gelijk zakte mijn schouders naar de grond,
mijn hoofd ging ook naar voren,
F*k zo stom,
Dus F*k iedereen die zegt dat ik der uit mijn hoofd moet zetten,
Ze zit niet in mijn hoofd,
Ze is mijn leven.
Want al denk ik niet aan der,
Dan gaat het vervolgens wel weer over der,
Dus wat ga ik er aan doen,
Enige wat ik zou kunnen doen,
ik mij van mijn leven beroven....
Like F*k, alsof ik dat ga doen,
Alsof ik er uberhaut al wat aan ga doen.
Dat is veel te makkelijk.
Ik ga geen sorry zeggen,
ja om het feit dat ik verkeerd terug reageerde telkens,
onwetendheid,
Ik kan wel zeggen, als ik toen.
Toen is geweest,
In de toekomst zal ik anders reageren,
Omdat ik al zoveel veranderd ben,
Liefde is je leven wijden aan,
En onbewust ben ik mijn leven gaan wijden aan haar.
Onbewust ging ik doelen stellen door wat zij zei.
onbewust ben ik veranderd.
En onbewust, heb ik der nooit laten gaan.
Onbewust ben ik zelf ook nooit verder gegaan.
Althans, mijn lichaam is wat rond gaan lopen,
ogen zijn in de ronde gaan kijken.
Alsof ik express zolang verliefd ben,
alsof ik express zolang vrij ben,
Ik had al veel meiden gehad kunnen hebben,
Omdat er veel meiden mijn contact wel leuk vinden,
maar eerlijk, enige reden waarom ik praat,
is omdat ik alleen ben, elke dag na het werk
Beetje gezelligheid dingentjes bij leren
al is het toch altijd anders
dan dat het zal zijn tussen haar en mij,
En eerlijk,
Ik vind het niet erg,
Ik wil alleen beschikbaar zijn voor haar,
en verder niemand.
Denk niet dat je ongelukkig zou zijn,
door mij gelukkig te maken,
Als ik gelukkig ben,
zal ik ook jou gelukkig maken,
Denk je dat ik jou somber wil zien,
Maar eerlijk,
ik weet gewoon dat er iets speelt tussen ons,
het houd ons bezig,
Langs lopen,
of toch nog even hoofd omdraaien,
Toch nog even kijken,
wat doet hij, wat doet zij.
Dit dat zus zo.
Eerlijk,
Het houd zelfs veel meer mensen bezig,
Want vele mensen weten het,
zien het ook,
Mensen die mij eerst nooit groeten,
groeten me zelf nu,
Ken ze niet eens maar, toch kijken ze,
knikken ze vriendelijk.
Wat er ook gaat gebeuren,
ik weet dat ik niet meer zal reageren zoals ik voorheen reageerden.
No f*k'n way.
Ik ben me daar voor afgaansluiten,
dat te neergeslagen gevoel,
Omdat ik altijd dacht,
zal wel weer aan mij liggen.
Maar f*k dat, t ligt niet aan mij.
Want ik weet wat er wel aan mij scheeld,
En dat is dat ik mezelf ben,
Dus ook mezelf moet zijn. En niet mijn schouders laten hangen!
Dus pak me maar op,
Sluit me achter slot en grendel,
maakt niet uit wat, mijn gevoel zal alsnog het zelfde zijn,
Zal er over schrijven, hier te internet,
Ik schrijf geen persoonlijke dingen over haar,
Gaat niemand wat aan,
Ik schrijf alleen over mij, mijn gevoel en emoties, mijn leven.
Alles over en van mijn leven.
Alles.