de ouderen
die leven van begrip
het is geschiedenis
dat we schrijven
de toekomst op onze lip
het heden dat we lijden
in ons huis van onbegrip
er werd zoveel gezegd
besmeurd en geketterd
draag een das en alstublieft
praat geletterd in cijfers die
wiskundig zijn. de status werd ontkleed
toen het bloed werd vergoten
wijl het lichaam werd ontleed
dragend het leed van ons zelve
daar geen koning het deed
op een troon een papfles houden
die uit moeders borsten kwam
op de grond koninklijk water
die de burger met hartstocht doordringt
als een walgelijke geur
de koningin drinkt spa
naar het schijnt gaat het
terug naar de bronnen.
de denkbeeldige vrijheid
het schilderij in een kader
onderaan getekend
om een of ander
ego te strelen
in het triestig tranendal
waar geld een buiging siert
zijn we nederig geboren
in welvaart gaan we dood
achterlijk gezwans over
een eend en moeder gans
een mottig gezicht op tv
bekijkt me wezenlijk aan
na een bezoek op wc
in een pak van donsveren
en de huil van een wolf
besmeurd het mijn zijn
met verachtelijke voornemens
over het hoe, wat en wanneer
onder het drinken van de wijn
die mijn bloed niet verteert
piloten zonder zwem brevet
vliegen in centerparcs
zalig rond
op een vliegend, wit tapijt
een handdoek rond hun kont
pratend over zwemmen
met een cocktail
in hun mond
de identiteit
die voor velen
niet bestond
een preutse dame
laat een scheet
in het refrein
dat ze zingen
in hun levenslied
een dame, haute couture
daarom vraagt ze de tijd
aan elke voorbijganger
die de tijd graag wou delen
daar de tijd geen cent bekost
enkel een ogenblik dat geen geschiedenis
schrijft. verbluffend laten ze citaten los
in een wereld die het mijne niet verlost
waar sterrenrestaurants sterren krijgen
omdat ze zo duur zijn
fitnessen is gezond
de mode zegt wat we aandoen
al is de mode niet rond
dit is niet mijn wereld

ela!