Vergeten
Vergeten zijn de tranen
ooit geschreven in het zand
geslagen in de golven
van de oude hand
Vergeten is de glimlach
altijd gedragen in zijn hart
verloren in het leven
wie hij het meest aanbad
Vergeten van de wereld
staart hij door het raam
geboren om te sterven
laat hij zijn tranen gaan
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Donderdag, september 06, 2012 20:29 |
| Het is allemaal zo betrekkelijk gr. Liesbeth |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, september 06, 2012 10:28 |
| lief geschreven | |
| hs: | Donderdag, september 06, 2012 09:53 |
| Verdrietig,maar mooi geschreven. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 06, 2012 08:34 |
| ja......deze is schitterend heel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: libel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2012 | ||
| Thema's: | ||