Anders
Anders
Ik ben anders dan gewoon
Ik kan niet hetzelfde doen dan normaal
Ik ga niet mee met de stroom
Zoals hen allemaal
Ik ben niet zoals iedereen
En doe het om men eigen manier
Soms doet het wel zeer
Maar daarom heb ik niet minder plezier
Ik moet steeds wikken en wegen
Wat kan ik aan?
Soms steekt het dan echt tegen
En moet ik het toch aan mij voorbij laten gaan
De vermoeidheid en pijn
Zullen altijd een deel van mijn leven zijn
En hoe meer ik er tegen vecht
Hoe meer het van mij wint
Het blijfteen gevecht
Tot de acceptatie begint..
Maar hoe in godsnaam accepteer je
Ik ben nog lekker jong
Ik wil leven
Ik wil plezier
Maar dat is maar voor even
Met weer de pijn en vermoeidheid in het vizier...
Ik ben anders dan gewoon
Ik kan niet hetzelfde doen dan normaal
Ik ga niet mee met de stroom
Zoals hen allemaal
Ik ben niet zoals iedereen
En doe het om men eigen manier
Soms doet het wel zeer
Maar daarom heb ik niet minder plezier
Ik moet steeds wikken en wegen
Wat kan ik aan?
Soms steekt het dan echt tegen
En moet ik het toch aan mij voorbij laten gaan
De vermoeidheid en pijn
Zullen altijd een deel van mijn leven zijn
En hoe meer ik er tegen vecht
Hoe meer het van mij wint
Het blijfteen gevecht
Tot de acceptatie begint..
Maar hoe in godsnaam accepteer je
Ik ben nog lekker jong
Ik wil leven
Ik wil plezier
Maar dat is maar voor even
Met weer de pijn en vermoeidheid in het vizier...
Reacties op dit gedicht
| Cavalier: | Donderdag, september 13, 2012 21:10 |
| Dankje.. Dichten is al een ding om een stukje dichter bij acceptatie te komen.. Of gewoon begrip.. | |
| mucho: | Donderdag, september 13, 2012 20:52 |
| er zit niet anders op dan er het beste gedicht van te maken! | |
| Sheena: | Donderdag, september 13, 2012 19:56 |
| je uiten zoals hier kan misschien wel helpen, beterschap toegewenst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cavalier | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2012 | ||
| Thema's: | ||