Morgen dan
Haar kus op de neus, want
zij kon het niet laten
op het ronde babygezicht.
De geuren van het nieuwe opsnuiven
geloven in een eeuwigdurend gedicht
een liedje dat maar blijft zeuren.
In slaap vallen omdat het heden teveel
de toekomst te onzeker en dichtbij weten
naar sterren kijken en verloren gaan.
zij kon het niet laten
op het ronde babygezicht.
De geuren van het nieuwe opsnuiven
geloven in een eeuwigdurend gedicht
een liedje dat maar blijft zeuren.
In slaap vallen omdat het heden teveel
de toekomst te onzeker en dichtbij weten
naar sterren kijken en verloren gaan.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Maandag, september 24, 2012 17:53 |
| :) | |
| Stanislaus Jaworski: | Maandag, september 24, 2012 13:31 |
| Ach mucho, naarmate je meer geeft, houd je meer over! | |
| mucho: | Zondag, september 23, 2012 22:14 |
| liedjes die zeuren gedichten die naar god gaan wat kan ik nog meer verliezen in dit vol van bestaan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2012 | ||
| Thema's: | ||