verrekkende ruggen

X X X X

verrekkende ruggen

vanuit de andere kamer klonk lieflijk gepingel
ze was zondagse oefeningen aan het herhalen

bij een schamel peertje vlogen onheilspellers
ze kwamen om het licht af, waar ik niks om gaf

goddank stonden de muren nog, bleef alles tussen
telde ik hare en zijn resten roos naar vermogen

de benedenbuurvrouwe bespaart jullie vieze water
tussen de kopjes speelt het helderst gerinkel

nu we toch bezig zijn, open ik voor u het luik
de anderen doet u achter u dicht - alles veilig

is er iets nog duidelijk, nu de harten vervagen
tante treintje van de kaart is niet opgenomen

gaan de weken nog groeien tot oogkaskrakend
val niet van het dak bij de opende wond die gaapt

X X X X

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

marchiano di noche:	Maandag, september 24, 2012 20:23
deze prikkelt de zintuigen. fijne avond mucho

pieter christiaan paardenkooper:	Maandag, september 24, 2012 18:07
''t is steeds weer spannend om te lezen

mima:	Maandag, september 24, 2012 16:51
''de benedenbuurvrouwe bespaart jullie vieze water tussen de kopjes speelt het helderst gerinkel'' dees vin ik geniaal gevonden

mima:	Maandag, september 24, 2012 16:49
sommige zinnen zijn poezie op zichz Mucho alhoewel ik het geheel dit keer minder sprekend vind:( liefs, je mimaaaatje

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 24 september 2012
Thema's: [Leven] [Delen] [Samen]