Het individu.. Maatschappij
Leven we niet in een maatschappij
Waar het individu voorop staat
Zonder anderen aan ons zij
En iedereen die zijn eigen weg gaat?
Mensen leven voor zichzelf en soms hun gezin
Ze zijn verdwaald op hun eigen eiland
Ander menselijk en sociaal contact is soms te min
Mensen leven niet meer hand in hand
Door diepe dalen moet je nu alleen gaan
Niemand die je er door begeleidt
Mensen moeten meer op hun eigen benen staan
Niemand die nog helpt bij een kleinigheid
Steeds meer mensen die eenzaam zijn
Of niemand meer hebben op het einde van het leven
Die het altijd alleen moeten dragen,hun pijn
Geen vriendschappen waarnaar ze nog streven
Ik wil weer hand in hand gaan
Met de maatschappij
Maar toch deels op eigen benen staan
Met anderen aan mijn zij...
Waar het individu voorop staat
Zonder anderen aan ons zij
En iedereen die zijn eigen weg gaat?
Mensen leven voor zichzelf en soms hun gezin
Ze zijn verdwaald op hun eigen eiland
Ander menselijk en sociaal contact is soms te min
Mensen leven niet meer hand in hand
Door diepe dalen moet je nu alleen gaan
Niemand die je er door begeleidt
Mensen moeten meer op hun eigen benen staan
Niemand die nog helpt bij een kleinigheid
Steeds meer mensen die eenzaam zijn
Of niemand meer hebben op het einde van het leven
Die het altijd alleen moeten dragen,hun pijn
Geen vriendschappen waarnaar ze nog streven
Ik wil weer hand in hand gaan
Met de maatschappij
Maar toch deels op eigen benen staan
Met anderen aan mijn zij...
Reacties op dit gedicht
| Cavalier: | Maandag, oktober 01, 2012 18:23 |
| Mensen, ik ook, zijn vaak egoïstisch,denken aan zichzelf.. Moest iedereen ook oog hebben voor de ander, zou de wereld er dan niet veel mooier uitzien en gemakkelijker zijn?? | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 30, 2012 04:13 |
| heel mooi deze | |
| witteroos: | Zondag, september 30, 2012 01:32 |
| Is eveneens mijn wens. Bij vrijwilligerswerk kom ik gelukkig nog medemensen tegen. De rest is nog te druk bezig met wikken en wegen en praten over poen. Jammer genoeg is het onmogelijk geworden een menswaardig bestaan op te bouwen als men vrijwilligerswerk verricht. Verstand denkt aan plicht, heeft moeite hand in hand te gaan met medemensen die ups and downs ondergaan en derhalve verstaan. Het is o zo belangrijk dat men in vrede kan leven en in vrede met leven heen kan gaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cavalier | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2012 | ||
| Thema's: | ||