15 jaar…
Het voelt niet meer als gisteren
Maar een tijdsgevoel heeft nooit meer bestaan.
Jij werd uit ons leven gerukt
Mijn man, mijn grootste vriend op aarde
Ik ben niet zonder geluk
Maar alles kreeg een andere waarde.
Ik leefde voor mijn kinderen
Zoals ik dat aan jou en aan hen beloofde
Nooit meer een dag hetzelfde
Nooit meer een wij samen, niet meer ons viertjes als gezin.
Blijkbaar liet ik steken vallen al deed ik alleen maar mijn best.
Maar een vader kon ik niet zijn
Nu leef ik alleen
En heeft mijn vertrouwen in Boven
Me meerdere keren ‘gered’
Het leven stelde me op de proef zovele malen
Maar ik heb me kranig gedragen.
15 jaar zo lang, zo kort.. ik ben de tijd verleerd
Zie mijn kinderen groot
Overleven een dagelijkse missie
Loslaten van zoveel moois
Een nieuwe zoektocht
Naar wie ik nu ben en mag zijn
En dat doet iedere dag een beetje pijn.
Afstand nemen
Zelf belangrijk zijn
Dingen die ik moest leren
Zo lang al ben je weg… en het voor nu weer even heftig
Tot later mijn Lief… tot later…
| Siempre: | Zondag, oktober 07, 2012 19:43 |
| Lieve Jacky, ik lees je gedicht nu pas, ik was ontroerd van je mooie woorden, lieve groetjes | |
| Jacky*: | Zondag, oktober 07, 2012 08:44 |
| wat een ontzettend lieve berichtjes voor mij op deze zware maar liefdevolle dag voor mij! dank jullie wel... dit maakt mijn hartje warm :) |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, oktober 07, 2012 00:51 |
| Heel mooi,deze glimlach doorheen je tranen, herinnering laat je verdriet nog gelukkig zijn! Je mag fier zijn! Hartelijk, Jacky |
|
| witteroos: | Zondag, oktober 07, 2012 00:00 |
| Mooi gevoelvol geschreven. Van mij eveneens een virtuele knuff | |
| *Atalanta*: | Zaterdag, oktober 06, 2012 23:00 |
| Voor altijd in je hart....Heel erg mooi en liefdevol geschreven. Virtuele knuff voor jou !! ;) |
|
| Auteur: Jacky* |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||