Antwoord op zijn stilte
Antwoord op zijn stilte
(Leer mij jouw taal)
Wie mag jou omarmen
de kou van jouw eenzaamheid verwarmen
even beschermd
tegen nog meer pijn
even niet verloren
in die stilte met jou zijn
waar je misschien
heel ver en zacht
de echo van het geluk dat wacht
kunt horen
Ik vraag je
leer mij jouw taal
Je hoofd leidt je hart
maar tot het mag komen
wacht jouw gevoel
om zonder woorden te stromen
met je lichaam te praten
want als je dood bent
voor wie heb je het dan gelaten?
Ik vraag je
leer mij jouw taal
Mag ik jouw hand misschien
om je te leiden
door het land van je dromen
waar gevoel mag stromen
en de angsten vervliegen
je op de golven van het leven wiegen
je laten vliegen op de vleugels van de wind
mag ik je leiden door dat land misschien
en jou mijn dromen laten zien
Ik vraag je
leer mij jouw taal
niet voor de helft
maar helemaal
en als je dan breekt
laat het bij mij zijn
want als je breekt
kunnen we eindelijk wij zijn
Frou-Frou
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 09, 2012 19:58 |
| van de vele tekens naar de laatste sprakeloze, van dat vermoeden naar niets dan voelen hoe je hier gedroomd je ziet ontstaan hans |
|
| theartoflostwords: | Dinsdag, oktober 09, 2012 09:10 |
| Heel erg mooi geschreven. N. |
|
| Siempre: | Maandag, oktober 08, 2012 23:00 |
| Wat is dit mooi, heel graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: frou-frou | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||