afval

Wat is gebleven van de heerlijke ogenblikken?
De glans van de ogen,
een druppeltje geur,
een paar zuchten aan de omslag van de
adem op het glas.
een snufje tranen
en een vingernagel vol rouw.

En dan, geloof mij, al bijna niets meer.
Een handvol sigarettenrook,
een vluchtig glimlachen,
en enige woorden,
die zich in de hoek draaien
als afval,
wanneer de wind het verdreef.

En nog, zodat ik het niet vergeet,
drie sneeuwvlokken sneeuw.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Siempre:	Dinsdag, oktober 09, 2012 20:20
heerlijk lezen

pieter christiaan paardenkooper:	Dinsdag, oktober 09, 2012 16:53
van zulk gedichten houd ik

Janny Scheybeler de Jonge:	Dinsdag, oktober 09, 2012 14:16
wat mooi!!

trucker klaas:	Dinsdag, oktober 09, 2012 06:30
het was te licht voor de wind .... groet ,klaas

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 09 oktober 2012
Thema's: [Fictie]