Proest
Er blikken ogen op de bank
verontwaardiging zonder woord
Mijn verstoring niet in dank
in een diepe rust gestoord
Wakende alertheid is te meten
lichte beroering wordt gevoeld
Hoe kan de kat dan ook weten
dat lawaai niet voor hem is bedoeld
Tja ,de neus is al gesnoten
voor herhaling niet te vrezen
De zakdoek blijft gesloten
deze ontlading heeft genezen
Even wachten of er nog wat komt
dan strijkt de kattenkop weer neer
Tot hij spinnend de rug weer kromt
grommend ,dat flik je mij niet meer
Naknipperend met zijn ogen
tot de rust weer volledig is gevat
Doet onverstoorbaarheid betogen
zo ,dat hebben we weer gehad