Digitale geborgenheid
Zielloos digitaal contact
dat de georgenheid ontbeert
maar eenzaamheid oplost.
De mens worstelt
met zijn behoeften,
dwaalt door zijn gedachten
en te weinig vanuit zijn hart leeft.
Aan de haal
met enkel digitaal
bezigt een eendimensionaal verlangen
als een winter
dat de gezelligheid
van een samenzijn niet mist.
Blijkbaar!
dat de georgenheid ontbeert
maar eenzaamheid oplost.
De mens worstelt
met zijn behoeften,
dwaalt door zijn gedachten
en te weinig vanuit zijn hart leeft.
Aan de haal
met enkel digitaal
bezigt een eendimensionaal verlangen
als een winter
dat de gezelligheid
van een samenzijn niet mist.
Blijkbaar!
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, oktober 10, 2012 20:56 |
| totdat je ontdekt dat je alles in jezelf kunt vinden hgr wr |
|
| liesjequilt: | Woensdag, oktober 10, 2012 16:52 |
| Zit ook een knopje uit op de PC! gr. Liesbeth |
|
| *Atalanta*: | Woensdag, oktober 10, 2012 11:31 |
| Mooi omschreven, maar ik zou het niet willen missen. ;) | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, oktober 10, 2012 11:23 |
| niet al te negatief over dit digitale tijdperk, het heeft ook zo zijn mooie kanten. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||