Winnie wacht
Zij pakte mijn schouder beet
trok me snel naar binnen
keek nog even links en rechts
de buren waren niet te vertrouwen
ach eigenlijk niemand uit de straat.
Ik sloeg mijn armen om haar heen
bleef haar vasthouden tot zij
met een achteloos gebaar ontsnapte
ontspannen en weer doelbewust
water uit de kraan, ketel op het vuur.
Of ik de thee in de pot wilde doen
de bekers van het aanrecht pakken
melk uit de koelkast en honing
zij zou wel voor moeder spelen
komkommer sandwiches uitdelen.
trok me snel naar binnen
keek nog even links en rechts
de buren waren niet te vertrouwen
ach eigenlijk niemand uit de straat.
Ik sloeg mijn armen om haar heen
bleef haar vasthouden tot zij
met een achteloos gebaar ontsnapte
ontspannen en weer doelbewust
water uit de kraan, ketel op het vuur.
Of ik de thee in de pot wilde doen
de bekers van het aanrecht pakken
melk uit de koelkast en honing
zij zou wel voor moeder spelen
komkommer sandwiches uitdelen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, mei 26, 2018 13:08 |
| Mooi gedicht. Heel beeldend Stanislaus. | |
| henk jans: | Vrijdag, oktober 19, 2012 15:33 |
| ik kan me van alles voorstellen bij zo''n tafereel. Beeldend weergegeven groeten Henk |
|
| Stanislaus Jaworski: | Vrijdag, oktober 19, 2012 10:44 |
| Bij deze een sandwich komkommer met wat blaadjes basilicum en een snufje versgemalen peper! | |
| Pancho v/d Post: | Vrijdag, oktober 19, 2012 03:34 |
| tja, hoe zoiets alledaags toch gewoon kan zijn. btw, doe mij ook eens een sandwich! =P | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||