In het grijs gestoken, staat ze achter de barde bierkunde tot twee vingers te perfectioneren
en deze gele rakkers te bieden aan de dames en heren,
maar er is wederzijds oogcontact en ik verstar.
Tussendoor in de menigte gaf zij een knipoog,
en zij blonk schoon in het dimmende licht
O, puur en mooi is haar lieflijk gezicht
het binnenste van het lichaam voert oorloog
Zomaar veerde ik recht en stapte voort
Drink mijn pils al lopend op
Zet mijn glas op het hout en voel wat gloort
Wellicht heb ik het te bol in mijn kop
Ik kijk haar aan en zeg geen woord
Liefde ontplooit en snel hartgeklop.