Vallen en opstaan
Donker in het duister
Schaduwen dwalen
Door diepe dalen
Niet zelf bepalen
Maar neerhalen
Eindeloze diepte
Vallend naar beneden
Weggegleden
Toegetreden
Gevangen in duisternis
Fel licht van boven
Weer gaan geloven
Rookpluimen stijgen
De schaduwen hijgen
Laten weer los
Onbevangen
Hevig verlangen
Aantrekkingskracht
Niet het duister van de nacht
Maar een glimlach
Van het licht
Zonnige tijden
Niet meer vermijden
Niet meer lijden
Schaduwen dwalen
Door diepe dalen
Niet zelf bepalen
Maar neerhalen
Eindeloze diepte
Vallend naar beneden
Weggegleden
Toegetreden
Gevangen in duisternis
Fel licht van boven
Weer gaan geloven
Rookpluimen stijgen
De schaduwen hijgen
Laten weer los
Onbevangen
Hevig verlangen
Aantrekkingskracht
Niet het duister van de nacht
Maar een glimlach
Van het licht
Zonnige tijden
Niet meer vermijden
Niet meer lijden
Reacties op dit gedicht
| Kyra Swanenberg: | Zondag, oktober 28, 2012 18:10 |
| Dank jullie wel allemaal! | |
| Magia: | Zondag, oktober 28, 2012 16:06 |
| Zeven keer vallen, acht keer opstaan. Mooi! | |
| Siempre: | Zondag, oktober 28, 2012 12:16 |
| Naar een glimlach van het licht ... een juweeltje Kyra | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kyra Swanenberg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||